Biografia

    Ernesto Che Guevara Lynch de la Serna urodził się jako wcześniak 14 VI 1928 roku w miejscowości Rosaria w Argentynie. Pochodził z arystokratycznej rodziny, wśród której przodków spotykamy peruwiańskiego wicekróla i powszechnie szanowanego generała argentyńskiego. Ponieważ Ernesto był chory na astmę i często zapadał na zapalenia płuc, rodzina Guevarów przeprowadziła się do Alta Gracia u podnóża gór Sierra de Cordoba. Ojciec Che pracował przy budowie statków, a jego matka zapewniała mu naukę. Lewicowe poglądy Guewarów, dzieła Marksa i Engelsa, które czytywał, wywarły na niego ogromny wpływ i one to uczyniły zeń rewolucjonistę. 

W 1946 roku Che postanowił studiować medycynę na uniwersytecie w Buenos Aires. Gdy miał 18 lat wojskowa komisja lekarska orzekła o jego niezdolności do służby wojskowej. Jednak jak się później okaże komisja poborowa myliła się. 

W 1951 roku Che wraz ze swym bliskim przyjacielem Albertem Granado wyruszył w podróż po Ameryce Południowej na motocyklu pieszczotliwie nazywanym La Poderosa II.

W 1953 r., dwa miesiące po obronie pracy dyplomowej na temat alergii, opuścił Argentynę i wraz ze swym przyjacielem Carlosem Ferrerem, udał się do Boliwii. W tym samym roku Che Guevara przybywa do Gwatemali, gdzie zostaje doradcą prezydenta Jacoba Arbenza, do spraw reformy rolnictwa. Zamach stanu na rząd Arbenza wyzwala w Che działacza. Po raz pierwszy włącza się do ruchu oporu. Guevara ze wszystkich sił zagrzewał do walki mieszkańców Gwatemali, na próżno. Po objęciu władzy przez Armasa, zostaje wydany na niego wyrok śmierci, i Che musi przez dwa miesiące ukrywać się w ambasadzie Argentyńskiej. Che wyjeżdża do Meksyku, gdzie zgłębia teorię rewolucji. W Meksyku również poznaje Fidela Castro i dołącza do niego. W tym samym czasie żeni się z peruwiańską rewolucjonistką Hildą Gadeą i przychodzi na świat ich córka Hildita, nazwana tak na cześć matki.

Wywiad meksykański aresztuje grupę kubańskich uchodźców pod przywództwem Fidela Castro. Castro, Che i inni towarzysze trafiają do więzienia, jednak dzięki łapówkom i naciskom z radzieckiej ambasady, zostają zwolnieni. W 1955 roku Che wraz z Castro i 82 rebeliantami wyrusza na pokładzie jachtu Granma na Kubę w celu obalenia dyktatury Batisty. Jednak żaden z rebeliantów nie był dobrym żołnierzem, ani żeglarzem i już przy pierwszym sztormie z pokładu jachtu zmyło połowę zapasów. Jacht przybija, więc do błotnistego brzegu w mangrowym lesie w pobliżu gór Sierra Maestra. Jednak początek kampanii nie przebiega zbyt pomyślnie dla partyzantów. Popełniają wiele prostych błędów, co prawie doprowadza do rozwiązania oddziału. Przykładem takiej bitwy była bitwa stoczona 5 XII 1956 r. pod Alegria de Pio, gdzie to wojska Batisty zaatakowały odsłonięty obóz rebeliantów, wybijając prawie wszystkich. Przeżyło zaledwie dwunastu rewolucjonistów. Podczas walk w Sierra Maestra Che napisał kilka książek dotyczących walki partyzanckiej, były to „Wojna partyzancka „ i „Epizody wojny rewolucyjnej”. Jednak od 1957 roku sytuacja zaczęła się zmieniać, do oddziału zaczęli dołączać okoliczni mieszkańcy. I tak już wzbogacony o nowych żołnierzy odział zaczął odnosić pierwsze sukcesy. Jednym z nich było zdobycie koszarów La Plata. Od tej chwili zaczyna się prawdziwa walka. Do oddziału przyłączają się chłopi ,Castrowi udaje się zdobyć znaczną ilość broni ,odziały partyzanckie odnoszą coraz większe sukcesy w walkach z wojskami Batisty. Zwycięstwo w El Uvero ,gdzie partyzanci pokonali mały garnizon umożliwiło wyparcie oddziałów wroga do podnóży gór Sierra Maestra. Po tej bitwie Che zostaje mianowany comandante – co było najwyższym stopniem w wojskach rebeliantów. Che zostaje również dowódcą drugiej kolumny Armii Partyzanckiej. 

W 1959 i po stworzeniu przez Castra rządu rewolucyjnego zostaje prezesem kubańskiego Banku Narodowego. W 1961 zostaje ministrem przemysłu ,a po nieudanej amerykańskiej inwazji w Zatoce Świń jeździ po świecie jako „wędrowny” ambasador Fidela Castro. Podczas sprawowania funkcji ministra przemysłu ,próbuje wprowadzić szereg reform (np. reformę agrarną) ,jednak większość z nich kończy się wielka klęską. Che zaczyna powoli porzucać radzieckie wzorce ideologiczne ,skłania się do reżimu Chińskiego. Jednak Che był „wiecznym rewolucjonistą” , nudziła go praca za biurkiem ,wolał działać niż tylko przemawiać. W 1965 roku odzywa się w nim dusza partyzanta i wyjeżdża do Konga aby organizować tam rewolucję ,która niestety kończy się fiaskiem i Che musi chronić się w kubańskiej ambasadzie w Tanzanii. Dzięki Fidelowi i zwierzchnictwu ZSRR udaje mu się wrócić na Kubę. Jednak pragnie dalej organizować „światową rewolucję” ,i w 1966 roku wyjeżdża do Boliwii.

7 XI 1966 roku rozpoczyna działania partyzanckie w Boliwii ,w okręgu Santa Cruz. Lecz po bohaterskich i długich ,trwających 11 miesięcy walkach zostaje ranny i pojmany, po ostatniej walce w kanionie Yuro. Dzień później 8 X 1967, zostaje rozstrzelany w budynku szkolnym w Higueras ,sześcioma strzałami z karabinu maszynowego. Po egzekucji jego zwłoki zostały przewieźone helikopterem do Vellagrande ,gdzie je umyto i wystawiono na widok publiczny ,aby wszyscy mogli zobaczyć ,że największy rewolucjonista nie żyje. 

Podczas przeszukiwania ,Che Guevary żołnierze Boliwijscy znaleźli przy nim dwa dzienniki zapisane strona po stronie. Był to dziennik prowadzony przez Guevarę podczas trwania całej kampanii ,dzięki temu dziennikowi możemy dowiedzieć się jak wyglądała organizacja i życie partyzantów. Fotokopia dziennika została przekazana do Hawany ,gdzie opublikowano ją i nadano jej tytuł „Dziennik z Boliwii”. Rok po jego śmierć przez świat przetacza się fala buntów i zamieszek studenckich. Che stał się symbolem walki o pokój i równość na świecie. Utożsamiano go nawet z Chrystusem. Na niejednym plakacie możemy go ujrzeć z aureolą nad głową. Mimo to ,że Che zginął młodo (bo w wieku 39 lat) ,stał się przykładem dla innych ludzi. Jak powiedział Fidel Castro w przemówieniu na cześć Che ,po jego śmierci: "Jeżeli chcemy wyrazić jacy mają być ludzie w przyszłości, musimy powiedzieć: chcemy, żeby byli jak Che. Jeżeli chcemy powiedzieć, jak mają być wychowane nasze dzieci, musimy bez wahania powiedzieć: chcemy aby były wychowane w duchu Che."